Lekkoatletyka, Aktualności, Aplikacja mobilna, Sport
Nie żyje Irena Szewińska. Lekkoatletyczne sukcesy zdobywała między innymi na Stadionie Leśnym w Olsztynie
Wybitna lekkoatletka i działaczka sportowa, siedmiokrotna medalistka olimpijska miała 72 lata.
Irena Szewińska specjalizowała się w biegach sprinterskich i skoku w dal. Była jednym z najbardziej utytułowanych polskich sportowców, a przy tym jedną z najwybitniejszych lekkoatletek w historii. Zdobywała medale na czterech kolejnych igrzyskach olimpijskich: 3 złote, 2 srebrne i 2 brązowe. Trzynastokrotnie była medalistką mistrzostw Europy. Ośmiokrotnie poprawiała rekordy świata – indywidualnie i dwukrotnie w sztafecie. W maju 2016 roku została odznaczona Orderem Orła Białego.
Światową sławę przyniósł jej występ na olimpiadzie w Tokio w 1964 roku. Mając 18 lat wywalczyła srebrne medale w skoku w dal i biegu na 200 metrów, a wraz z Teresą Ciepły, Haliną Górecką i Ewą Kłobukowską zdobyła złoto w sztafecie sprinterskiej.
Kolejne medale wywalczyła na igrzyskach w Meksyku w 1968 roku i w Monachium w 1972. Do historii przeszedł występ Ireny Szewińskiej na Olimpiadzie w Montrealu w 1976 roku. W biegu na 400 metrów zdobyła złoty medal, ustanawiając czasem 49,29 sekundy nowy rekord świata. Na tym dystansie, jako pierwsza kobieta osiągnęła wynik poniżej 50 sekund. Do dziś żadnej z Polek nie udało się pobić tego rekordu.
Irena Szewińska zdobywała lekkoatletyczne sukcesy także na olsztyńskim Stadionie Leśnym. Podczas jednej z ostatnich jej wizyt w Olsztynie, w rozmowie z Radiem Olsztyn, wspominała te zawody sportowe.
Ostatni raz jako lekkoatletka wystąpiła w 1980 roku na igrzyskach olimpijskich w Moskwie, gdzie w półfinałowym biegu na 400 metrów doznała kontuzji. Po zejściu z bieżni nie zrezygnowała ze sportu i zaczęła działalność w wielu organizacjach. Przez 12 lat Irena Szewińska pełniła funkcję prezesa Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, a od 1998 roku była także członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego.
Urodziła się 24 maja 1946 roku w Leningradzie jako Irena Kirszenstein. Lekkoatletką została przez przypadek. Jej talent odkryła w 1960 roku Liliana Bucholc, nauczycielka wychowania fizycznego. Kiedy zobaczyła wynik Ireny Kirszenstein w biegu na 60 metrów, myślała, że zepsuł jej się stoper. Natychmiast zrozumiała, że ma do czynienia z wielkim talentem i 14-letnia Kirszenstein trafiła do trenera Jana Kopyto w stołecznej Polonii. Barwy tego klubu reprezentowała do końca kariery.
Wyniki polskiej sprinterki zostały wpisane do Księgi Rekordów Guinnessa. W 1974 roku United Press International wybrał Irenę Kirszenstein-Szewińską najlepszym sportowcem globu. W 1998 roku w plebiscycie „Polityki”, „Przeglądu Sportowego” i „Tempa” została uznana za postać numer 1 w polskim sporcie XX wieku. Cztery razy wygrała plebiscyt „Przeglądu Sportowego” na 10. Najlepszych Sportowców Polski. Siedmiokrotnie triumfowała w rankingu Złote Kolce.
W 1981 roku została wybrana do International Jewish Sports Hall of Fame – międzynarodowej galerii sław sportowców pochodzenia żydowskiego. Otrzymała również Medal Kalos Kagathos przyznawany wybitnym osobom, które odniosły sukces również poza sportem.
Redakcja: BSChromy za IAR/BGajlewska/MŚwiniarski