Skąd się bierze zapach?
Fot. fotolia.com
W perfumach często czujemy nuty, których nazwy są nam dobrze znane, natomiast nie wiemy, skąd one tak naprawdę się wzięły. Wiele z nich jest pochodzenia zwierzęcego, jednak z powodu sposobów pozyskiwania stopniowo zastępują je wersje syntetyczne.
Senselier Marta Siembab wskazuje, że „zapach bardzo dużo mówi o nas otoczeniu”. Jak podkreśla, tylko od nas zależy, czy chcemy wykorzystać taki „zapach, który po prostu nam się podoba i sprawia, że czujemy się dobrze, czy też chcemy zadziałać zapachem strategicznie, to znaczy bardziej świadomie zbudować swój wizerunek”.
Zanim jednak staniemy przed takim wyborem, zapach musi zostać dla nas stworzony. Metod ich pozyskiwania jest bardzo wiele. W przypadku kwiatów i owoców stosuje się destylację, macerowanie oraz prostą ekstrakcję.
Technika macerowania odpowiednia jest dla kwiatów o bardzo delikatnych płatkach, na przykład róży, fiołka i jaśminu. Zasadą destylacji jest przekonanie, że olejek uwalnia się wraz z parą. W ten sposób pozyskiwać możemy zapachy z roślin. Jeszcze prostszą metodą jest ekstrakcja, która używana jest przy pozyskiwaniu olejków z cytrusów, których skórki wyciska się na zimno. W ten sposób uzyskamy słynny zapach bergamotki pożądany w letnich zapachach.
Jeśli weźmiemy pod uwagę sposób pozyskiwania, najwięcej kontrowersji wzbudzają zapachy pochodzenia zwierzęcego. Metody często nie są akceptowane przez środowisko obrońców zwierząt, dlatego coraz częściej zastępują je substancje syntetyczne.
Ambra jest wydzieliną uzyskaną z przewodu pokarmowego kaszalota. To właśnie jedna z tych substancji, która poza środowiskiem naturalnym jest praktycznie całkowicie niedostępna. Kaszalotom grozi wyginięcie, dlatego prawdziwą ambrę zastępują syntetyczne zamienniki.
Innym przykładem jest cybet, który uzyskuje się z gruczołów okołoodbytniczych ssaków zwanych cywetami, bądź cybetami. Jest to również środek, który coraz częściej zastępowany jest syntetykiem, bowiem ssaki te hoduje się w ciasnych klatkach i celowo wywołuje u nich ogromny stres, aby zwiększyć wydzielanie tej substancji.
Jednym z najstarszych zapachów jest piżmo. Do dziś możemy poczuć je w starych meczetach ponieważ było dodatkiem do zaprawy murarskiej. Piżmo uzyskuje się z gruczołów piżmowca. Ma ono bardzo intensywny zapach. Mniej znane jest kastoreum – substancja produkowana przez bobry syberyjskie i kanadyjskie. Worki z wydzieliną z gruczołów suszy się i wędzi.
Oczywiście zapachy dobieramy zgodnie z własnymi preferencjami. Cytrusowe nuty sprawią, że poczujemy się lekko i świeżo. Kwiatowe natomiast otulą nas kobiecą nutą. Z miłośnikami luksusu kojarzą się cięższe nuty skóry i tytoniu. Marta Siembab porównuje poszczególne zapachy do kolorów. Są więc „zapachy jaśniejsze, czyli bardziej lekkie, bardziej transparentne, czyli bardziej świeże” i takie ciemniejsze, czyli bardziej treściwe, głębsze.
Źródło: PAP Life
Redakcja: Ł. Sadlak
