„Zobaczyć Neapol i…” Czym jest to pełne sprzeczności miasto?
Kontynuujemy wakacyjne wydania programu Nasz Świat. Nasze Uniwersum. Po opowieści o Krecie przyszła historia Neapolu z nieodłącznym od miasta mitem Diego Maradoną. Naszym gościem był Piotr Kępiński, autor książki „Neapol. Słodki jak sól”.
„Kto był w Neapolu, ten wie, że nie można pozostać wobec niego obojętnym. Zapach pizzy i smród śmieci. Piękno architektury i brzydota pobazgranych kamienic. Słodycz dojrzałych pomarańczy i słoność Morza Tyrreńskiego. Neapol od wieków fascynował badaczy, inspirował artystów, przyciągał podróżników. I choć znamy jego literackie czy filmowe oblicze, wciąż tak naprawdę nie wiemy, dlaczego dla jednych jest synonimem męczącego bezładu, a dla drugich – urzekającego włoskiego rozprężenia”. Tak książkę reklamuje wydawca. Trudno się z tym nie zgodzić. Neapol fascynuje i odpycha jednocześnie.
Łukasz Adamski rozmawiał z Piotrem Kępińskim nie tylko o zakamarkach neapolitańskiego świata, ale też o jego ciemnej stronie uosobionej przez Camorrę. Było też o świeckim bogu Diego Maradonie i neapolitańskim kinie Paolo Sorrentino. Nie mogło zabraknąć też w rozmowie popkultury. Od serialu „Gomorra” do ikonicznego aktora Totò. Spacerowaliśmy z Wezuwiuszem nad głową i gąszczem podziemnych korytarzy pod stopami.
Neapol słodki jak sól to próba redefinicji Neapolu, wychodząca poza utarte schematy wyznaczone przez klasyków oraz popkulturę. Żywa, gęsta, błyskotliwa opowieść o miejscu, które albo się kocha, albo się go nienawidzi. Bo czy jest inne miasto na świecie, po zobaczeniu którego, jak pisał Goethe, pozostaje nam tylko umrzeć?
Piotr Kępiński (ur. 1964) – poeta, krytyk literacki, eseista. Pracował m.in. jako zastępca redaktora naczelnego w „Czasie Kultury” oraz jako szef działu kultury w „Dzienniku” i „Newsweeku”. Współpracował z „Twórczością” oraz „Plusem Minusem”, sobotnim dodatkiem do „Rzeczpospolitej”. Autor wielu książek poetyckich i eseistycznych, m.in. zbioru esejów o współczesnej kulturze litewskiej Litewski spleen, tomu wierszy Słownik obrazów obcych oraz książek o Włoszech – Szczury z via Veneto, za którą otrzymał Nagrodę Literacką im. Leopolda Staffa, i W cieniu Gran Sasso. Historie z Abruzji. Od 2007 do 2016 roku juror Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus. W latach 2017–2019 zasiadał w jury Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius. Mieszka w Rzymie i (czasami) w abruzyjskim Collelongo.
Posłuchaj audycji Łukasza Adamskiego
Autor: Ł. Adamski
Redakcja: M. Rutynowski


























