Wspominamy 614. rocznicę bitwy pod Grunwaldem
W poniedziałek przypada 614. rocznica bitwy pod Grunwaldem. 15 lipca 1410 roku zjednoczone wojska polsko-litewsko-tatarskie pod dowództwem króla Władysława II Jagiełły rozgromiły rycerzy Zakonu Krzyżackiego, których do boju prowadził wielki mistrz Ulrich von Jungingen.
Badania wskazują, że Krzyżacy dysponowali 15 tys. zbrojnych. Szacuje się, że armia polska liczyła 20 tys. osób. Do tego dochodziły wojska litewskie, które wraz z oddziałami złożonymi z Rusinów, Tatarów i Mołdawian mogły liczyć ok. 10 tys. ludzi. Zdania naukowców są jednak rozbieżne. Niektórzy mówią niekiedy nawet o sumie do 38 tys. wojsk zakonnych i do 43 tys. sprzymierzonych.
Bitwa pod Grunwaldem była skutkiem wieloletniego konfliktu Polaków i Litwinów z Zakonem Krzyżackim i kulminacją działań wojennych rozpoczętych rok wcześniej. Krzyżacy chcieli rozbić przymierze polsko-litewskie i utrzymać Ziemię Dobrzyńską i Żmudź, by w końcu utworzyć w Europie wschodniej potężne państwo. Polacy i Litwini chcieli pokonać Zakon Krzyżacki i odzyskać utracone tereny.
Bitwa rozpoczęła się około południa. Naprzeciw wojsk wielkiego mistrza stały ukryte w lasach armie sprzymierzonych. Jak podał kronikarz Jan Długosz, „dzieliła ich nawzajem od siebie odległość jednej strzały”. Wielki mistrz, zdenerwowany oczekiwaniem na słońcu, wysłał królowi Władysławowi prowokacyjny podarunek: dwa nagie miecze. Bój trwał ponad sześć godzin i skończył się przed zachodem słońca. Przewagę na placu boju miały praktycznie cały czas wojska dowodzone przez króla Polski.
Starcie wygrały wojska polsko-litewskie, które rozgromiły siły krzyżackie, co przyczyniło się do wzmocnienia znaczenia państwa polskiego i Władysława Jagiełły w Europie. Osłabiło też pozycję Zakonu Krzyżackiego, nie doprowadziło jednak do jego całkowitego zniszczenia.
Posłuchaj relacji Marka Lewińskiego
Autor: M. Lewiński
Redakcja: M. Rutynowski
Pod Grunwaldem wojska polsko-litewskie kolejny raz pokonały Krzyżaków [ZDJĘCIA]