Opublikowany 29 listopada 2020
Elbląg, Aktualności, Aplikacja mobilna, Iława

Ślady Powstania Listopadowego na Warmii i Mazurach. Odwiedzamy miejsca upamiętniające te historyczne wydarzenia

Inscenizacja Powstania Listopadowego. Fot. Ł.Węglewski

190 lat temu wybuchło Powstanie Listopadowe. Jego ślady można znaleźć na terenie obecnego województwa warmińsko-mazurskiego.

Powstanie Listopadowe wybuchło w nocy z 29 na 30 listopada 1890 roku. Toczyło się głównie na terenie Królestwa Polskiego, tzw. kongresówki. Swoim zasięgiem objęło też część terenów Litwy, Wołynia i Żmudzi, ale jego echa znajdujemy także na terenie dzisiejszego województwa warmińsko-mazurskiego. Mają one związek z klęską Powstania Listopadowego.

W październiku 1831 roku ostatni wódz Powstania gen. Maciej Rybiński postanowił przeprowadzić część wojsk na teren Prus. Pruskie władze zgodziły się na to, ale żołnierze polscy zostali internowani. Na początku przebywali w Brodnicy oraz w Lubawie, na terenie dzisiejszego województwa warmińsko-mazurskiego, gdzie obecnie znajduje się obelisk upamiętniający powstańców zmarłych w wyniku odniesionych ran oraz w wyniku chorób.

Potem Polaków rozlokowano m.in. na Powiślu i Żuławach. W Elblągu przez niedługi czas przebywali generałowie Maciej Rybiński i Józef Bem.

Niedaleko Elbląga znajdziemy zaś inne upamiętnienie powstańców. Ma ono związek z tragicznymi wydarzeniami w Fiszewie. Część powstańców dostała od władz pruskich zgodę na wyjazd na Zachód, część miała jednak zostać zmuszona do powrotu na tereny znajdujące się pod władzą rosyjską.

W Fiszewie 27 stycznia 1832 roku do grupy około 200 polskich żołnierzy niegodzących się na przymusowy powrót na tereny Kongresówki pruscy żołnierze otworzyli ogień. Zginęło 8 nieuzbrojonych Polaków, kolejnych 12 odniosło rany

– opowiada Radosław Nojman, badacz historii regionu i organizator olsztyńskich obchodów innego narodowego zrywu – Powstania Styczniowego.

Powstanie Listopadowe – ślady na Warmii i Mazurach

00:00 / 00:00

Zamordowani w Fiszewie powstańcy zostali pochowani w zbiorowej mogile na skraju wsi. Do dziś upamiętnia ich tam kopiec zwieńczony głazem i otoczony ośmioma drzewami.