Poznaj tajemniceTrójkąta Lidzbarskiego

Mariusz Borsiak odkrywa umocnienia wojskowe tzw Trójkąta Lidzbarskiego. Jego przewodnikiem jest Waldemar Ostrowski z Nadleśnictwa Orneta.

Nazwa Trójkąt Lidzbarski (niem. Heilsberger Dreieck) odnosi się do obszaru ograniczonego liniami łączącymi Mrągowo, Malbork i Królewiec, a od północy zamkniętego linią w odległości 50 km od morza, z położonym w centrum Lidzbarkiem Warmińskim. Był to teren, na którym Niemców nie obowiązywały ustalenia traktatu wersalskiego, dlatego mogli tu bez ograniczeń budować fortyfikacje. Była to pierwsza pozycja obronna budowana w Prusach Wschodnich po I wojnie światowej. Prace przygotowawcze rozpoczęto na długo przed dojściem Hitlera do władzy, bo już w roku 1928, jednakże właściwa budowa rozpoczęła się cztery lata później. Łącznie wzniesiono ponad 1000 budowli, z czego 800 schronów dla broni maszynowej, głównie do ognia czołowego i zaledwie pięć schronów z trójstrzelnicową kopułą pancerną. Dodatkowo wybudowano ponad 110 schronów obserwacyjnych (większość dla artylerii), ponad 30 punktów dowodzenia, około 80 schronów biernych i tylko 4 ukrycia dla armat przeciwpancernych.

Od początku fortyfikacje Trójkąta Lidzbarskiego traktowano jako umocnienia tymczasowe, budowane nie tam, gdzie wymagała tego sytuacja taktyczna, ale gdzie nie obowiązywały ograniczenia budowy umocnień. Świadczy o tym fakt, że podczas budowania autostrady do Królewca schrony, które znalazły się na terenie budowy, po prostu zlikwidowano. Umocnieniom tym nie poświęcono uwagi także podczas przygotowań do obrony Prus Wschodnich w 1944 r. Jednak to właśnie ta najsłabsza ze znajdujących się tu fortyfikacji znalazła się w ogniu walki, a uważany za najsilniejszy Giżycki Rejon Umocniony opuszczony został bez jednego wystrzału.

Zapraszam do wysłuchania audycji Niedziela Odkrywców – Mariusz Borsiak