Filharmonicy zagrali Requiem Mozarta

W atmosferę zbliżających się Świąt Wielkanocnych wprowadzili nas muzycy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej im. Feliksa Nowowiejskiego. W Bazylice Katedralnej św. Jakuba we Olsztynie wykonali „Requiem” Wolfganga Amadeusa Mozarta.

Wykonawcami koncertu byli:
Piotr Sułkowski – dyrygent
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej
Chór przy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej /Benedykt Błoński – przygotowanie chóru/

oraz soliści:

Magdalena Freino – sopran

Magdalena Freino

Absolwentka Akademii Muzycznej w Bydgoszczy na wydziale wokalno-aktorskim w klasie Magdaleny Krzyńskiej-Pielat w roku 2002 (dyplom z wyróżnieniem) oraz Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Szczecinie w klasie fortepianu. Laureatka XIV Międzynarodowego Międzyuczelnianego Konkursu Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi (2001), finalistka V Międzyuczelnianego Konkursu Wykonawstwa Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie, a także laureatka Grand Prix w konkursie Vocal solo na Międzynarodowym Festiwalu Kathaumix w Kanadzie (1996).

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2001/2002. Uczestniczka kursów mistrzowskich prowadzonych m.in. przez Helenę Łazarską, Jadwigę Rappé, a także kilku edycji Letniej Akademii Muzyki Dawnej w Wilanowie, gdzie pracowała pod kierunkiem Piotra Kusiewicza, Iana Partridge’a i Richarda Berkeleya.

Obecnie jest pod stałą opieką wokalną Krystyny Wysockiej-Kochan oraz korzysta z konsultacji u Olgi Pasiecznik. Współpracuje z zespołami muzyki dawnej Concerto Polacco (pod kierownictwem Marka Toporowskiego), Orkiestra Liryczna (kierownictwo: Jest uczestniczką Chorakademie na Schleswig-Holstein Musik Festival (kierownictwo: Rolf Beck). W Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, gdzie obecnie pracuje jako artystka chóru, wykonuje partie solowe takie jak I Dama w spektaklu W krainie Czarodziejskiego Fletu W.A. Mozarta (opracowanie Ryszarda Karczykowskiego), Paź w Rigoletto Verdiego oraz wiele innych.

Prowadzi działalność koncertową, wykonując repertuar operowy i oratoryjno-kantatowy. Ma również bogaty repertuar w dziedzinie liryki wokalnej.

Aleksandra Kalicka – mezzosopran

W latach 2002-2007 studiowała śpiew solowy na wydziale Wokalno-Instrumentalnym w Akademii Muzycznej w Katowicach. Doskonaliła swoje umiejętności na kursach pod kierunkiem Heleny Łazarskiej, Jadwigi Romańskiej, Ingrid Kremling-Domańskiej, Aleksandra Teligi i Daniela Weeksa.

Już w czasie studiów nawiązała współpracę z chórem przy Operze Śląskiej. W latach 2003- 2007 wyjeżdżała z tą operą na coroczne letnie występy do Niemiec, Szwajcarii, Danii i Szwecji.

Aleksandra Kalicka

W roku 2006 nagrała płytę z kolędami z towarzyszeniem Chóru Opery Śląskiej. Występowała również z orkiestrami Filharmonii Śląskiej, Filharmonii Zielonogórskiej, z Orkiestrą Kameralną Camerata Impuls, pod kierownictwem dyrygentów takich jak Antoni Duda, Tadeusz Serafin, Mirosław Błaszczyk, Czesław Grabowski, Kazimierz Kryza, Massimiliano Caldi, Kimcherie Loyd. W roku 2005 zaśpiewała partię Sekstusa w operze Haendla Juliusz Cezar wystawionej w Akademii Muzycznej w Katowicach. W roku 2007 wystąpiła na scenie Opery Śląskiej w partii Dorabelii w Cosi fan tutte Mozarta.

W latach 2007-2008 uczestniczyła w międzynarodowym projekcie operowym realizowanemu we współpracy Akademii Muzycznej w Katowicach i University of Louisville (USA). Współpraca ta zaowocowała wystawieniem opery Mozarta Wesele Figara na Scenie Bomhard Theater Kentucky oraz Opery Śląskiej w Bytomiu. W spektaklu tym Aleksandra Kalicka śpiewała partię Cherubina.  Wokalnym „W kręgu słowiańskiej muzyki wokalnej”, była też finalistką konkursu „Złote głosy Mazowsza”. Jej repertuar obejmuje partie z oper i dzieł oratoryjnych, m.in. z Mozarta Mszy C-dur KV66, Mszy C-dur („Koronacyjnej”) KV317, Mszy C- -dur (Missa Solemnis) KV337 i Requiem KV626, a także pieśni solowe Chopina, Dvořáka, Karłowicza, Moniuszki, Niewiadomskiego, Mozarta, Schuberta, Schumanna, Ryszarda Straussa, Szymanowskiego, Obradorsa.

Pracuje również jako pedagog. M.in. w latach 2011-2012 prowadziła warsztaty wokalne „Ferie z muzyką” w Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Grzegorza Fitelberga w Chorzowie.

Łukasz Grzegorz Wroński – tenor

Edukację muzyczną rozpoczął w wieku 7 lat w Ogólnokształcącej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Karola Lipińskiego w Lublinie w klasie fortepianu, a ukończył tę szkołę w 2003 roku w klasie trąbki. Pierwsze lekcje śpiewu pobierał w Lublinie u Aliny Naumowicz. W 2009 roku ukończył wydział wokalno-aktorski Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, gdzie jego pedagogiem w klasie śpiewu solowego był Leszek Skrla.

Obecnie doskonali swój warsztat wokalny pod kierunkiem Urszuli Borzdyńskiej, wieloletniej solistki Teatru Wielkiego w Warszawie. Ze studenckimi zespołami operowymi wykonywał następujące partie: Dancairo z opery Carmen Bizeta, Książę Stanisław z operetki Ptasznik z Tyrolu Zellera; Monostatos z opery Czarodziejski flet, Don Ottavio z opery Don Giovanni, Ferrando z opery Cosi fan tutte oraz Basilio i Don Curzio z opery Wesele Figara Mozarta; Triquet z opery Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego. Śpiewał partie solowe w Completorium Gorczyckiego, Glorii Vivaldiego, Mszy C-dur „Koronacyjnej” Mozarta, w I i II Litanii Ostrobramskiej Moniuszki, w Krótkiej Mszy Dziecięcej Krzysztofa Naklickiego. W latach 2002-2003 był artystą chóru Teatru Muzycznego w Lublinie.

Łukasz G.Wroński

Od 2004 roku – artysta śpiewak Opery Bałtyckiej w Gdańsku. Brał udział w VII oraz IX Międzynarodowym Festiwalu Wokalnym „Belcanto” w Nałęczowie, gdzie otrzymał: wyróżnienie za wykonanie polskiej arii operowej (2009), Nagrodę Specjalną oddziału warszawskiego Związku Artystów Scen Polskich (2011) oraz Nagrodę Wojewody Lubelskiego (2011). Był gościem Międzynarodowego Festiwalu Muzyczne Dni Drozdowo- -Łomża (2009, 2010, 2011). We wrześniu 2010, podczas uroczystości jubileuszu 65-lecia działalności Towarzystwa Śpiewaczego im. Karola Szymanowskiego w Gdańsku, u boku Barbary Kubiak i Floriana Skulskiego wykonał partię Abdalla w operze Nabucco Verdiego. W grudniu 2010 roku został zaproszony do udziału w Koncercie Sylwestrowym w Państwowej Operze Bałtyckiej u boku Joanny Woś pod dyrekcją Jose Marii Florencio. Jest półfinalistą VI Ogólnopolskiego Konkursu Sztuki Wokalnej „Złote Głosy”. Uczestniczył w kursie mistrzowskim Teresy Żylis-Gary, którego finałem było wystawienie przez uczestników kursu w scenerii radziejowickiego pałacu opery Stanisława Moniuszki Halka w wersji wileńskiej, pod dyrekcją Tadeusza Wojciechowskiego, w reżyserii Jarosława Kiljana. Szkolił również swój kunszt wokalny pod mistrzowskim okiem Claudio Desderi. Ponadto uczestniczył w warsztatach wokalnych Ryszarda Karczykowskiego, Piotra Kusiewicza, Włodzimierza Zalewskiego, Beaty Zawadzkiej oraz Anny Jeremus-Lewandowskiej.

W lutym 2009 roku debiutował na deskach Państwowej Opery Bałtyckiej partią Don Curzia w operze Wesele Figara Mozarta pod dyrekcją José Maria Florencio Juniora w reżyserii Marka Weissa. W listopadzie 2009 z zespołem Państwowej Opery Bałtyckiej wziął udział w II Konkursie i Festiwalu Operowym pod egidą Mezzo TV w Szeged na Węgrzech, wykonując partię Oficera w operze Ryszarda Straussa Ariadna na Naxos pod dyrekcją José Maria Florencio Juniora, w reżyserii Marka Weissa. Ponadto na deskach Opery Bałtyckiej wykonuje następujące partie: Monostatos (Czarodziejski flet Mozarta), Góral (Halka Moniuszki), Giuseppe (Traviata Verdiego), II Nazarejczyk (Salome Straussa). W Paryżu w Sali UNESCO wykonał partie Debierne’a i Boltwooda w światowej prapremierze opery Elżbiety Sikory Madame Curie pod dyrekcją Wojciecha Michniewskiego, w reżyserii Marka Weissa.

Od listopada 2010 roku współpracuje z Uniwersytetem Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, prowadząc zajęcia z ortofonii i techniki mówienia oraz interpretacji tekstu na wydziale artystycznym. Również od listopada 2010 jest terapeutą głosowym w Niepublicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej „Fona- -Med” w Gdańsku. Jest zapraszany do udziału w cyklicznych koncertach Oruńskie Koncerty Kameralne stworzonych przez Monikę Fedyk- -Klimaszewską. Współpracował z takimi dyrygentami= jak: Jacek Boniecki, Piotr Wujtewicz, Janusz Przybylski, Przemysław Stanisławski, Elżbieta Wiesztordt Wojciech Rajski, Teresa Krasowska, Caludio Desderi, Zygmunt Rychert, Łukasz Borowicz, Wojciech Michniewski, Andrzej Straszyński, Mieczysław Nowakowski, José Maria Florencio Junior.

Dariusz Niemirowicz – bas

Urodził się w 1952 roku w Warszawie. Po maturze w 1971 roku rozpoczął naukę śpiewu w Średniej Szkole Muzycznej im. Chopina w Warszawie u Zofii Brégy. Od 1973 do 1978 roku studiował śpiew solowy w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie Aliny Bolechowskiej i ukończył te studia z wyróżnieniem.

Dariusz Niemirowicz

Jest laureatem krajowych konkursów muzycznych w latach 1976 i 1977. W roku 1977 otrzymał II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Genewie. W 1978 roku – nagrodę „Stichting Buma- Fonds” na konkursie w s’Hertogenbosch. W 1980 roku – II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium.

W latach 1977-1981 był solistą Teatru Wielkiego w Warszawie i Warszawskiej Opery Kameralnej. Od 1981do 1985 roku – solistą w Teatrze w Coburgu. Na sezon 1985/86 otrzymał angaż w Teatrze w Heidelbergu. W latach 1986-1990 był solistą w Teatrze w Gelsenkirchen. W latach 1990-1996 – solistą Volksoper Wien i Wiener Staatsoper. W latach 1997-2004 – w Teatrze we Freiburgu. Jego repertuar obejmuje ponad 100 partii scenicznych i 30 partii oratoryjnych.

Obecnie Dariusz Niemirowicz pracuje jako niezależny solista i pedagog w Zespole Szkół Muzycznych II st. im. Chopina oraz na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina.

Requiem d-moll KV 626
Wolfganga Amadeusza Mozarta (1756- 1791)

to dzieło otoczone romantyczną legendą. Tajemniczy, zamaskowany posłaniec, zamawiający mszę żałobną. Kompozytor ogarnięty przeczuciami, że pisze tę mszę dla siebie. Jego śmierć przed ukończeniem Requiem, które po dziś dzień ma opinię najpiękniejszego a zarazem najbardziej wstrząsającego, jakie kiedykolwiek skomponowano. Tym niemniej w rzeczywistości wyglądało to bardziej prozaicznie: zaliczka wzięta, Mozart nie żyje, dzieło niedokończone – i nie wiadomo, przez kogo zamówione… Problem. Później zagadka się wyjaśniła. Nieznanym zamawiającym był hrabia Walsegg zu Stuppach, amator, który chciał przedstawić to Requiem jako utwór własny, skomponowany przez siebie dla uczczenia pamięci zmarłej żony. Z drugiej strony – wdowa po Mozarcie również zabrnęła w oszustwo, które starała się podtrzymywać ile się dało. Jak bowiem wyjaśnia autor wydanego w roku 1862, znanego katalogu dzieł Mozarta, Ludwig Ritter von Köchel:

Wdowa, obawiając się, że osoba zamawiająca, o ile się jej nie

wręczy kompletnego rękopisu, nie tylko nie zapłaci reszty należnego

honorarium, ale gotowa nawet zażądać zwrotu już wpłaconej sumy,

zwróciła się najpierw do Józefa Eyblera i do innych muzyków,

wreszcie do Süssmayra z prośbą o dokończenie dzieła… Süssmayr

wyraził gotowość, skopiował najpierw wszystko, co Mozart

naszkicował, i w tej swojej kopii uzupełnił instrumentację w taki

sposób, który wydawał mu się najbardziej zgodny z intencją Mozarta.

_Według stanowczego oświadczenia Süssmayra on sam dokomponował

potem samodzielnie koniec Lacrimosa, Sanctus, Benedictus i Agnus Dei, a

do słów „Cum sanctis” powtórzył fugę z Kyrie. W ten sposób

uzupełnione dzieło zostało doręczone osobie zamawiającej.