Z zazdrości zaatakowała konkurentkę. Sąd ponownie zajął się sprawą

Fot. KWP w Olsztynie

Czy celem był spowodowanie ciężkich, nieodwracalnych obrażeń ? – Musi to ocenić Sąd Apelacyjny w Białymstoku w procesie kobiety, w pierwszej instancji nieprawomocnie skazanej na 3 lata i dwa miesiące więzienia za zaatakowanie nożem nowej partnerki życiowej byłego konkubenta. Apelację złożył obrońca, chce kary łagodniejszej.

Wyrok ma być ogłoszony w czwartek. Prokuratura i pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych (rannej kobiety i jej konkubenta) chcą utrzymania orzeczenia, które w pierwszej instancji zapadło przed Sądem Okręgowym w Olsztynie.

47-letnia kobieta została oskarżona o to, że dwa lata temu w Węgorzewie, działając umyślnie i z zamiarem ewentualnym spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu i trwałego oszpecenia, zadała nowej partnerce jej byłego konkubenta ciosy nożem w policzek, okolice czoła i kark. Jak opisywała to wtedy policja, mężczyzna ze swoją partnerką przyszedł do mieszkania byłej konkubiny odebrać swoje rzeczy. Doszło do kłótni, 47-latka zaatakowała nożem drugą kobietę. Ostatecznie mężczyzna zdołał ją obezwładnić do czasu przybycia policji. Prokuratura zarzuciła atakującej usiłowanie spowodowania ciężkiego uszkodzenia ciała i gróźb karalnych pozbawienia życia. Po zatrzymaniu na pewien czas trafiła do aresztu.

Sąd Okręgowy w Olsztynie skazał ją na karę łączną 3 lat i dwóch miesięcy więzienia, ma też zapłacić 10 tys. zł zadośćuczynienia. Apelację złożył obrońca. W jego ocenie sąd pierwszej instancji przyjął niewłaściwą kwalifikację prawną uznając, iż można w tej sprawie mówić o ciężkim uszczerbku na zdrowiu. Obrona argumentuje, że rany były „mniej lub bardziej płytkie” i nie pozostawiły mocno widocznych, trwałych blizn, które stanowiłyby trwałe oszpecenie twarzy. Zwraca też uwagę na takie okoliczności, jak przyznanie się przez oskarżoną i wyrażona przez nią skrucha; chce łagodniejszej kary, nawet ograniczenia wolności.

Prokuratura uznaje wyrok za prawidłowy. I przypomina, że kobieta została skazana nie za spowodowanie ciężkich obrażeń ciała, a za usiłowanie. Zwraca też uwagę, że kara jest w dolnych granicach zastosowanej kwalifikacji prawnej. Podobne stanowisko przedstawił pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych; zwracał uwagę, że ciosy były zadawane umyślnie, a do poważniejszych obrażeń nie doszło, bo zaatakowana robiła uniki i w porę interweniował mężczyzna.

Autor: R. Fiłończuk (PAP)
Redakcja: M. Rutynowski