Opublikowany 17 listopada 2017
Okno na Kulturę

Piotr Domalewski: nie można nikogo oceniać

Od lewej Piotr Domalewski i Łukasz Adamski

Łukasz Adamski i Grzegorz Kasjaniuk w kulturalnym programie „Okno na kulturę” rozmawiają o filmach, serialach, muzyce i literaturze. W audycji pojawiają się również goście ze świata kultury.

Gościem w audycji jest Piotr Domalewski polski aktor, reżyser i scenarzysta. Opowie nam o filmie Cicha Noc, który zdobył Złote Lwy w Gdyni. W audycji rozmawiamy o polskiej Wigilii, emigracji, która naznacza życie kolejnych pokoleń Polaków i problemach polskiej prowincji.

Mam jakiś szczególny sentyment do tego miejsca, z którego się wywodzę. Odnośnie tej Warszawy, to mam wrażenie, że jest to kolonizowany ląd przez ludzi z prowincji, którzy do Warszawy przywożą swoje strony. Ktoś mnie ostatnio zapytał, co ja myślę o Warszawie. I odpowiedziałem, że jeszcze jej szukam, nie wiem, gdzie ona tak naprawdę jest. Czuję silną tożsamość z miejscem, z którego pochodzę.

Prapremiera filmu „Cicha Noc” w reżyserii Piotra Domalewskiego odbyła się w w Olsztynie w środę (15 listopada). Pokaz poprzedzony był spotkaniem z reżyserem i aktorami. Wszystkie zdjęcia, plenery i wnętrza do „Cichej Nocy” realizowano na Warmii, we wsiach Pęglity i Sząbruku, niedaleko Gietrzwałdu. Materiał zdjęciowy powstał w niecałe 30 dni, od lutego do kwietnia 2017 roku.

Debiut fabularny Piotra Domalewskiego został uhonorowany główną nagrodą na 42. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Grającemu postać głównego bohatera Dawidowi Ogrodnikowi jurorzy przyznali nagrodę za najlepszą rolę męska.

Ile my wszyscy, jako mieszkańcy tego kraju, mamy ze sobą wspólnego. Wyrośliśmy w tej tradycji i nawet jeśli zajmujemy się różnymi rzeczami, albo żyjemy na różnym pułapie i miejscach, to wszyscy mamy wspólną genealogię, która wynika właśnie z tradycji kulturowej. A kultura jest związana silnie z religią, więc nie przez przypadek wybór właśnie wieczoru wigilijnego, jako takiego w moim przekonaniu i wynikającego z obserwacji – najważniejszego rodzinnego zjazdu. O tyle rzeczywiście ten film jest szczerym, bo to moja obserwacja tego kraju, tej rzeczywistości i relacji rodzinnych np. brat – ojciec. To moje obserwacje. Może niekoniecznie są przeniesionymi postaciami 1:1 z mojego życia. Pomyślałem sobie, że siłą tego filmu musi być wiarygodność tego świata, o którym on opowiada, więc co ja mogę zrobić… Mogę tylko opowiedzieć o świecie, który ja znam, bez koloryzowania bez dodawania jakiś dodatkowych pięter.

Kinowa premiera filmu 24 listopada 2017 roku.

Ponadto autorzy recenzują książkę Patrick-Marie Févotte „Krystalicznie czysta. Św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej”. Życie tej niesamowitej dziewczyny uczy duchowej prostoty i stanowi przykład na to, że nasza świętość kształtuje się w codzienności.