Olsztyńscy samorządowcy jadą do Łucka
Zamek w Łucku
Partnerskie miasto Łuck na Ukrainie chce korzystać z doświadczeń samorządowców z Olsztyna. Okazją do rozmów w tej sprawie będzie przypadająca w sobotę 22 rocznica odzyskania niepodległości przez Ukrainę.
Na obchody odbywające się w Łucku wybierają się przedstawiciele olsztyńskich władz – wiceprezydent Bogusław Szwedowicz i wiceprzewodnicząca Rady Miasta Halina Ciunel.
Będą uczestniczyli m.in. w uroczystym podpisaniu umów partnerskich Łucka z kolejnymi dwoma miastami, w tym polskiego Chełma. Będzie także czas na partnerskie rozmowy obydwu samorządów – zdradza wiceprezydent Bogusław Szwedowicz:
Umowa Partnerska między Łuckiem a Olsztynem została podpisana 19 grudnia 1997 roku. (Grzym/as)
W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów Łuck był stolicą województwa wołyńskiego, w II Rzeczypospolitej Łuck był siedzibą władz województwa wołyńskiego. W mieście od 1921 roku stacjonował 24 Pułk Piechoty. 1 stycznia 1939 Łuck zamieszkiwało 39’000 osób, w tym 17’500 Żydów i 13’500 Polaków. Po wybuchu II wojny światowej, od 7 września 1939 Łuck był tymczasową siedzibą Rządu RP[4]. Po 17 września 1939 Łuck został zaanektowany przez ZSRR jako część Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Tysiące Polaków zostało wysiedlonych na Syberię.
Po niemieckim ataku na ZSRR NKWD zabiło ok. tysiąca więźniów, w tym wielu Polaków. Dzień po wycofaniu się Sowietów ukraińscy nacjonaliści urządzili w Łucku pogrom ludności żydowskiej. W latach 1941-1944 miasto znalazło się pod okupacją niemiecką (jako część komisariatu Rzeszy Ukraina).
Niemcy przy udziale ukraińskiej policji wymordowali niemal wszystkich miejscowych Żydów, oraz dokonali zbrodni na rosyjskich jeńcach wojennych[7]. W dniach 27 czerwca-7 lipca 1941 Sonderkomando 4a rozstrzelało około 1500 osób. 11 grudnia 1941 około 15 tys. Żydów zamknięto w getcie. Getto przetrwało do przełomu sierpnia-września 1942, gdy Niemcy wraz z ukraińską policją rozstrzelali 14 tys. jego mieszkańców. 12 grudnia 1942 zabito także więźniów obozu pracy – około 500 osób.
Podczas okupacji niemieckiej Polacy w Łucku byli poddani presji Ukraińców kolaborujących z okupantem. W kwietniu 1943 roku delegacja ukraińska pod przewodnictwem adwokata Jurija Czerewki złożyła na ręce niemieckiego gebietskomisarza urzędującego w Łucku petycję, w której znalazła się prośba o założenie w tym mieście „getta” dla ludności polskiej[8]. 11 sierpnia 1943 w wyniku donosów ukraińskich Kripo aresztowało 50 przedstawicieli polskiej inteligencji (w tym zastępcę wołyńskiego Delegata Rządu na Kraj), z czego 30 osób rozstrzelano dwa miesiące później. Wojskowy Sąd Specjalny AK wydał 6 wyroków śmierci na najbardziej aktywnych kolaborantów; 4 z nich wykonano, w tym na J. Czerewce.
Podczas rzezi wołyńskiej na przedmieściach Łucka oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) dokonywały masowych mordów na Polakach, domy ich palono, a mienie rozkradano. Największy napad odbył się w Wigilię Bożego Narodzenia 1943 roku, kiedy zabito 97 osób. Łącznie w czasie wojny ukraińscy nacjonaliści zabili w Łucku co najmniej 191 Polaków. Po wojnie prawie wszystkich Polaków przymusowo wysiedlono z Kresów Wschodnich, a katolickie kościoły przerobiono na magazyny lub zdewastowano.
W 1982 r. w katedrze łuckiej, wcześniej używanej jako skład węgla, zorganizowano muzeum ateizmu. W miejscu głównego ołtarza wykonano ekspozycję „Kosmos”, według projektu architekta miejskiego. Spowodowało to częściowe zniszczenie wystroju ołtarza oraz części mebli kościelnych. Zdemontowano ok. 20 cennych obrazów malarzy polskich i zagranicznych z XVIII-XIX w., z których większość nie powróciła już do katedry.
Miasto było centrum powiatu łuckiego. Obecnie jest siedzibą rzymsko-katolickiej diecezji łuckiej, dekanatu Łuck, garnizonu Łuck. Od 1991 Łuck znajduje się w granicach niepodległej Ukrainy jako siedziba władz obwodu wołyńskiego. W mieście działa Konsulat Generalny RP.
W sierpniu 2007 roku jedna z głównych ulic miasta, nosząca po II wojnie światowej nazwę „Czerwonoarmiejska”, została z inicjatywy burmistrza Łucka Bohdana Szyby i za aprobatą większości miejscowych deputowanych, przemianowana na ul. Bohaterów UPA.
W 2010 Rada Miejska Łucka nadała honorowe obywatelstwo Łucka Stepanowi Banderze, postanowienie weszło w życie 1 stycznia 2011 roku (z okazji rocznicy urodzin Bandery).
(Wikipedia)
