Reportaże Ireneusza Iwańskiego
Fot. P. Getka
Odszedł Ireneusz Iwański, wybitny dziennikarz, twórca Radia Wa-Ma, szef Rady Programowej Radia Olsztyn. W latach 80. czołowy reportażysta Radia Olsztyn. Wiele z jego reportaży zdobyło uznanie w ogólnopolskich konkursach.
Będąc dziennikarzem Radia Olsztyn Ireneusz Iwański współpracował regularnie z Programem 1 i Programem 3 Polskiego Radia. Miał wyjątkowy dar do wyszukiwania ludzkich historii, przełamywania barier i docierania z mikrofonem w miejsca niezwykłe. Cechowała go dziennikarska dociekliwość i umiejętność nawiązywania kontaktu z każdym rozmówcą.
Bohaterowie nagrań otwierali się przed nim niezależnie od ich wieku, pozycji zawodowej, wykształcenia czy sytuacji życiowej. Wiele reportaży Ireneusza Iwańskiego znajduje się w naszym archiwum. Poniżej wybraliśmy kilka z nich.
W 1982 roku Ireneusz Iwański zajął się historią rodziny, która miała kłopoty lokalowe. Reportaż „Ojcowie i dzieci” pokazuje konflikt miedzy teściami a młodymi.
Reportaż „Doktor” to rzeczywistość lat 80. Rolnicy chcą postawić pomnik lekarzowi, bo dzięki jego staraniom zwierzęta przestały padać z powodu choroby obrzękowej.
Ireneusz Iwański przez wiele lat zajmował się zagadką Bursztynowej Komnaty, która rozpalała i nadal rozpala wyobraźnię poszukiwaczy skarbów. Był autorem audycji radiowych i reportaży dokumentalnych o losie tego skarbu oraz świadkiem pierwszych poszukiwań Komnaty po II wojnie.
Jednym z nagradzanych reportaży jest historia syna Franciszka Barcza, słynnego konsula, który został upamiętniony ulicą na olsztyńskich Nagórkach. Jego syn był taksówkarzem w Olsztynie. W reportażu Taksówka numer 1 Wojciech Barcz opowiada o wojennych losach rodziny.
Jadą do rodziców, znajomych. Wyjeżdżają, by połączyć się z rodziną, bo w Polsce trudno się żyje. Nie wierzą, że coś zmieni się na lepsze. O wyjazdach do RFN opowiadają bohaterowie reportażu „Przeprowadzki”.
Reportaż z 1988 roku pt. „Do życia i wolności” został wyróżniony w konkursie „Porozumienie” organizowanym przez Radio Białystok.
„Skłamałem, żeby żyć” to reportaż o człowieku, który był w obozie Starobielsku. Bohater audycji podczas wojny służył w Wadowicach, brał udział w walkach 1939 r.. Trafił do niewoli. Skłamał, że urodził się na Wileńszczyźnie, a nie w Krakowie i Rosjanie wkrótce go wypościli.
Samotnie wychowuje czwórkę dzieci i prowadzi gospodarstwo. Pomocy prawie nie ma, sąsiedzi się odsunęli. Twierdzą, że to z winy zmarłego męża. Wójt próbuje wyjaśnić sytuacje, obiecuje pomoc. O swoim trudnym życiu opowiada bohaterka reportażu „Jakby jakieś zaklęcie”.
Uczennica Krystyna, zmagająca się z ocenami niedostatecznymi z matematyki, podjęła próbę samobójczą. Po pobycie w szpitalu wróciła do szkoły, gdzie – jak mówi – została zaakceptowana i próbuje nadrobić zaległości. Uważa, że to doświadczenie wiele ją nauczyło.
Jerzy Kalibabka – pierwowzór telewizyjnego „Tulipana”, który za 99 przestępstw, w tym 3 zbrodnie rozboju i 8 gwałtów został skazany na 15 lat więzienia. Rozmowę z Kalibabką Ireneusz Iwański przeprowadził w zakładzie karnym, kiedy skazany odsiedział już 5 lat swej kary.
Reportaż o losach Polaka urodzonego we Francji, który po ciekawym i burzliwym życiu stał się bezdomnym, śpiącym na klatkach schodowych. Opowiada o realiach swego życia, a także o swojej filozofii życiowej, w której naczelną zasadą jest umiłowanie życia i wolności. Reportaż „Do życia i wolności” uzyskał nagrodę honorową w IV Ogólnopolskim Przeglądzie Reportażu – Cetniewo ’89.
W 1984 Ireneusza Iwański rozmawiał z jednym z pierwszych olsztyńskich szewców Wiktorem Surudą. Do Olsztyna trafił w 1945 roku i zamieszkał przy ul. Warszawskiej 22. Prowadził zakład szewski przy ul. Górnej 3.
„W martwym punkcie, czyli trzeba mieć głowę” to historia najliczniejszej rodziny w Polsce (17 dzieci – 9 synów, 8 córek). Państwo Kornaccy poznali się w szpitalu w Grudziądzu. Mąż pracuje jako palacz w Dragaczu. Zwrócili się do telewizji o pomoc w powiększeniu mieszkania. Telewizja jednak nie odpowiedziała. Nie pomógł też sekretarz gminy.
Wyjazdy do prób samobójczych, pijanych, fałszywe alarmy. Jak wyglądała praca pogotowia ratunkowego w latach 80.? O tym w reportażu „Herbatka we dwoje” Ireneusz Iwański rozmawiał z dyspozytorami Janem Studniarzem i Barbarą Mackowiak.
Reportaże i audycje do odsłuchania na naszej stronie >>> archiwum.radioolsztyn.pl.
