Gen. Bolesław Nieczuja-Ostrowski

Wielmoża. Z Adolfem Gołębiewskim (przy kierownicy) w zdobycznym samochodzie niemieckim. Lipiec 1944. Teren Inspektoratu “Maria” był intensywnie obserwowany przez niemieckie samoloty rozpoznawcze

Żołnierz wyklęty – żołnierz niezłomny. Człowiek, który swym ponadstuletnim życiorysem, rozpiętym między Galicją, Małopolską a Żuławami, mógłby obdzielić kilku wielkich ludzi.

Bohaterski oficer września’ 39, dowódca konspiracyjnych struktur we Lwowie, szef uzbrojenia w Komendzie Okręgu Krakowskiego, dowódca 106. Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Podczas wojny odznaczony Krzyżem Walecznych, Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari- w PRL skazany na karę śmierci, więziony i szykanowany.

Urodzony w Haliczu w 1907 roku – zmarły w Elblągu w roku 2008. Generał Bolesław Michał Nieczuja -Ostrowski. Bohater naszych czasów.

Zdjęcia udostępnione dzięki uprzejmości Pana Tomasza Strężały.

Bohaterski oficer września ’39 – generał Bolesław Michał Nieczuja-Ostrowski
przygotował Mirosław Sochacki

Zambrów, lato 1936 lub 37. Instruktor kompanii ckm (był świetnym strzelcem) w Ośrodku Wyszkolenia Piechoty

W batalionie szturmowym “Suszarnia”, jako major, dowódca 106. DP AK

Różan, lato 1938/9. W koszarach, przed domem. Obok żona
Bronisława, 2 z prawej siostra Stanisława. Córka, Wanda na koniku

Różan. Oficer wyszkolenia Ośrodka Wyszkolenia Rezerw Piechoty w
trakcie przerwy w ćwiczeniach

Zdjęcie wykonane zaraz po wojnie, 1945 lub 1946 rok

Początek kariery wojskowej. Podporucznik w 5 pułku strzelców
podhalańskich w Przemyślu

(msoch/łw)