Spotkanie po latach ze „Stawką większą niż życie”
Tomasz Śrutkowski w studiu Polskiego Radia Olsztyn.
50 lat temu w Olsztynie kręcono zdjęcia do serialu wszech czasów „Stawka większa niż życie”. W latach 1967-68 roku w stolicy Warmii i Mazur nakręcono 5 odcinków z 18.
Bardzo dobrze tamte czasy pamięta gość Bliższych Spotkań, Tomasz Śrutkowski – dziennikarz i wydawca, który napisał książkę „Stawka większa niż życie – spotkanie po latach”.
Agnieszka Lipczyńska: Kultywuje Pan pamięć o realizacji w Olsztynie serialu „Stawka większa niż życie”. A wszystko zaczęło się pół wieku temu. Dziś i jutro to 50-lecie będzie obchodzone w Olsztynie. Dzisiaj w Książnicy Polskiej promocja książki mojego gościa „Stawka większa niż życie – spotkanie po latach”. Witam Pana bardzo serdecznie.
Tomasz Śrutkowki: To takie wspomnienia z dzieciństwa, można powiedzieć.
Agnieszka Lipczyńska: Proszę powiedzieć, czy zbierając materiały do tej książki, trafił Pan na takie informacje, które Pana zaskoczyły?
Tomasz Śrutkowski: Był problem poszukiwania miejsc słynnego skoku Stanisława Mikulskiego. Potem, jak aktor był w Olsztynie, zapytałem go o to. Mikulski powiedział, że nie wie, bo to były tory kolejowe. Mówiono, że było to koło Łańska, za Kortowem. I nagle się okazuje, że Marian Czarkowski to pamiętał. Według niego, tym miejscem był Track, a dokładnie bocznica kolejowa.
Opisana jest też dziwna historia Czarkowskiego, kiedy był opiekunem grupy młodych ludzi po studiach geograficznych. Nagle przyjechała ekipa szukając statystów i on został wybrany, bo miał wygląd aryjski i był świadkiem tego skoku. Mikulski tego nie pamiętał. To jest więc taka super ciekawostka.
Agnieszka Lipczyńska: Kiedy kręcono serial, było duże zainteresowanie. Pierwszy odcinek, „Wiem kim jesteś” tutaj powstał. Już wtedy produkcja wzbudzała ogromne zainteresowanie?
Tomasz Śrutkowski: On do tej pory jest dla mnie ciekawy. Od środka nasze więzienie zawsze było dla mnie tajemnicą. Reżyserzy weszli tam z kamerą i wtedy dokładnie to zobaczyliśmy. Trzeba było bardzo się zasłużyć, żeby zobaczyć więzienie od wewnątrz w tamtych czasach, a jest to bardzo ciekawa scenografia. Potem sceny kręcono przy sali „Gwardii” i oczywiście na starówce. Olsztyn był bardzo fotogeniczny.
Agnieszka Lipczyńska: Jak Pan myśli, na czym polega fenomen tego serialu?
Tomasz Śrutkowski: Myślę, że głównym problemem jest to, że sami autorzy się ciągle zastanawiali, skąd się wziął ten fenomen, bo oni na to nie liczyli. Natomiast ważne było to, że najpierw był to teatr sensacji telewizji. W tamtych czasach po prostu nie miał konkurencji. Nieliczni mieli telewizory i nagle wszedł Kloss. Po prostu publiczność kupiła to – tak można powiedzieć.
Myślę, że fenomen „Stawki” polega też na tym, że miał znakomity scenariusz, wzorowany po części na filmach z Jamesem Bondem. Niespotykane wtedy było robienie sobie żartów z okupacji. Wielką role odegrali również reżyserzy i aktorzy. W tym serialu grali najlepsi polscy aktorzy. Jest to zlepek różnych sytuacji – aktorstwo, scenariusz i muzyka Jerzego Matuszkiewicza. Ta muzyka jak się pojawia, to wszyscy już widzą ten serial nie patrząc na ekran.
Agnieszka Lipczyńska: Na zakończenie jeszcze powiedzmy o obchodach, które rozpoczynają się jutro w Olsztynie.
Tomasz Śrutkowski: Dzisiaj jest promocja książki, a ponadto jutro będziemy na Starym Mieście, na ulicy Kołłątaja.
Agnieszka Lipczyńska: A z czyim udziałem?
Tomasz Śrutkowski: Będzie Pani Irena Karel, która grała w jednym z odcinków, będzie znany aktor Zygmunt Malanowicz, który kończył liceum nr 2 w Olsztynie i scenograf Sölle. Ponadto, może będzie Pani Białecka, która była asystentem reżysera. Są to wszyscy ludzie wiekowi i być może jest to ostatnie takie spotkanie plenerowe związane ze „Stawką”.
Agnieszka Lipczyńska: Dziękuję Panu bardzo serdecznie.
Tomasz Śrutkowski: Dziękuję.
Posłuchaj rozmowy Agnieszki Lipczyńskiej z Tomaszem Śrutkowskim.
Autor: D. Kucharzewska
Redakcja: A. Dybcio
