Ostatnie pożegnanie Tadeusza Szyłłejki
Rodzina, przyjaciele i współpracownicy w ciszy, skupieniu i bez przemówień pożegnali Tadeusza Szyłłejkę – wybitnego krytyka i znawcę muzyki, literatury i sztuki, dziennikarza i humanistę. Zmarł w sobotę (2 lipca) w szpitalu w Olsztynie po ciężkiej chorobie, w wieku 71 lat. Pochowany został na cmentarzu komunalnym przy ul. Poprzecznej w Olsztynie.
– To była wyjątkowa postać, wspaniały znawca sztuki i teatru. Czas przeszły, kiedy mówi się o Tadeuszu jest rzeczą bardzo bolesną, ponieważ odszedł jeden z najmądrzejszych ludzi, jakich znałam w życiu. To nie tylko znawca muzyki, ale znawca literatury i w ogóle sztuki. Po prostu takich ludzi już nie ma – wspomina olsztyńska aktorka teatralna Irena Telesz-Burczyk
Tadeusz Szyłłejko współpracował z Radiem Olsztyn przez wiele lat. Można Go było słuchać w niedzielnej audycji „Wieczory u Szyłłejki”, gdzie prezentował muzykę klasyczną, symfoniczną i operetkową.
Grzegorz Kasjaniuk, który prowadził razem z Nim audycję „Muzyką i piórem” wspomina:
Był znawcą muzyki, który potrafił ją wyczuć niezależnie od epoki i potrafił znaleźć do tej muzyki kontekst, który powodował kolejną muzyczną opowieść pełną erudycji i charakterystycznego „Ł”, tak rzadko już spotykanego w polskiej radiofonii, a kojarzonego z dobrymi jej latami.
W jednej z tych audycji Tadeusz Szyłłejko opowiadał o swoim, często powtarzającym się śnie, który związany był, oczywiście, z muzyką.
Tadeusz Szyłłejko był przekonany, że tak zwana „wysoka kultura” jest uniwersalna i ponadczasowa.

W wieku 71 lat zmarł Tadeusz Szyłłejko – krytyk muzyczny i znawca historii muzyki, współpracownik Polskiego Radia Olsztyn
Tadeusz Szyłłejko był też krytykiem muzycznym i teatralnym. Pracował w Gazecie Olsztyńskiej, Gazecie Wyborczej i przez ostatnie lata także w Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej gdzie opracowywał muzyczny program.
Piotr Sułkowski, dyrektor Filharmonii w Olsztynie mówi, że Tadeusz Szyłłejko był wyjątkowy:
Tadeusz Szyłłejko był osobą, która swoją wiedzą muzyczną sięgała szerzej niż często teoretycy muzyczni, którzy mają swoje ulubione okresy i w nich się specjalizują. Pan Tadeusz miał niezwykły dar przestrzennego operowania wiedzą w zakresie historii muzyki. Nasze rozmowy, które dotyczyły bardzo wielu programów były dla niego zawsze proste, kojarzył je z bardzo wieloma faktami.
(wch/bsc)