„Adrastea” Herdera

Fot. Ewa Zdrojkowska

Johann Gotffried Herder – ur. w 1744 roku w Morągu (ówczesnym Mohrungen) zm. w 1803 w Weimarze – zaliczany jest do czołowych myślicieli i filozofów niemieckiego oświecenia i prekursorów romantyzmu.

Herder interesował się językiem, jego powstaniem i rozwojem. Jako filozof znacząco wpłynął na pojmowanie idei narodu. Dzieje ludzkości rozumiał jako etap w ewolucji natury, charakteryzujący się postępem rozumu i sprawiedliwości. Wprowadził do filozofii pojęcie ludowości, stworzył podstawy teoretyczne kierunku Sturm und Drang. Jest nazywany twórcą niemieckiej filozofii historii i ojcem slawistyki.

Jego największe dzieła: Myśli o filozofii dziejów oraz Głosy narodów w pieśniach powstały w Weimarze, tam też wydawał i redagował pismo Adrastea. Doktor Alina Kuzborska z Katedry Filologii Germańskiej Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego jako jedyna polska badaczka wzięła udział w konferencji Harmonia i Nemesis: Przyroda, historia i humanizm w „Adrastei” Herdera (1801-1803). Konferencja odbyła się jesienią 2019 roku w Niemiecko-Włoskim Centrum Badań Europejskich Villa Vigoni nad jeziorem Como w północnych Włoszech.

Posłuchaj audycji Ewy Zdrojkowskiej

Autor: E. Zdrojkowska
Redakcja: A. Chmielewska