Urzędniczka z Olsztyna uniewinniona
Budynek sądu okręgowego w Olsztynie. fot. Przemysław Getka
Urzędniczka z Olsztyna, Iwona B. B. prawomocnie uniewinniona od zarzutów niedopełnienia obowiązków i przekroczenia uprawnień jako prezes Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie. Sąd Okręgowy w Olsztynie utrzymał w mocy uniewinniający wyrok sądu pierwszej instancji.
Iwona B.B. była oskarżona o popełnienie czterech przestępstw w okresie od 7 lutego 2013 roku do 17 listopada 2016 roku. Pierwszy zarzut dotyczył niedopełnienia obowiązków w związku z prowadzeniem szkoleń i wykładów. Według prokuratury miały się one odbywać w godzinach urzędowania RIO. W jednym przypadku prokurator uznał, że oskarżona miała przeprowadzić szkolenie dla Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Olsztynie, tj. dla jednostki samorządu terytorialnego, czego zabrania ustawa o regionalnych izbach obrachunkowych. Iwona B. B. została także oskarżona o przywłaszczenie ponad 13 tys. zł za szkolenia przeprowadzone dla dwóch podmiotów, w tym Najwyższej Izby Kontroli. W obu przypadkach miała być delegowana do wykonywania obowiązków służbowych, a więc dochody z działalności szkoleniowej miały być dochodami budżetu państwa. Ostatni zarzut dotyczył wyłudzenia poświadczenia nieprawdy w postaci polecenia wyjazdu służbowego.
Proces rozpoczął się 15 stycznia 2020 r. przed Sądem Rejonowym w Olsztynie pod nieobecność oskarżonej. Sąd odczytał wówczas wyjaśnienia złożone przez Iwonę B. B., w których nie przyznała się do popełnienia żadnego z zarzucanych jej czynów. Wyrok w tej sprawie zapadł 10 lipca 2020 r. Sąd Rejonowy w Olsztynie uniewinnił Iwonę B.B. od popełnienia wszystkich zarzucanych jej czynów. Uznał, że nie ma dowodów na to, aby oskarżona w związku z przeprowadzonymi szkoleniami nie przepracowała w RIO pełnego wymiaru czasu pracy. Tym samym nie było podstaw do uznania pobranego wynagrodzenia za nienależne. Sąd podkreślił, że oskarżona jako kierownik jednostki miała nienormowany, zadaniowy czas pracy. Do pracy przychodziła w godzinach urzędowania RIO oraz w godzinach popołudniowych. Ponadto, czas pracy oskarżonej jako osoby ze stwierdzoną niepełnosprawnością, był skrócony o 1 godzinę dziennie.
Sąd stwierdził, że z uwagi na treść zapisów ustawy o regionalnych izbach obrachunkowych Iwona B.B. nie powinna była zawierać umów z MOPS w Olsztynie i wykonywać pracę szkoleniową na rzecz takiej jednostki. Jednak w ocenie Sądu, społeczna szkodliwość tego czynu jest znikoma. Były to bowiem dwukrotne szkolenia, w odstępach blisko roku, a działanie oskarżonej polegało na szkoleniu urzędników w celu podwyższenia ich kompetencji i pomocy w rozwiązaniu bieżących problemów związanych z ich zadaniami.
W odniesieniu do trzeciego zarzutu, zdaniem Sądu, nie sposób było przyjąć, że oskarżona dopuściła się przywłaszczenia cudzych środków. Otrzymane wynagrodzenie wynikało z treści zawartych umów zlecenia z podmiotami będącymi beneficjentami tych szkoleń i stanowiło wykonanie prawnie wiążącej umowy.
W ocenie Sądu Rejonowego zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie dostarczył także podstaw do przyjęcia, że oskarżona wyłudziła poświadczenie nieprawdy co do wyjazdu służbowego w dniu 24 lutego 2014 r. oraz, że wyjazd ten miał charakter prywatny. Sąd ustalił, że oskarżona w tym dniu faktycznie była w delegacji i był to wyjazd służbowy, a nie prywatny.
Prokurator wniósł apelację od tego rozstrzygnięcia. Dzisiaj Sąd Okręgowy w Olsztynie utrzymał w mocy zaskarżony wyrok sądu I instancji. Wyrok jest już prawomocny.
Autor: K. Kantor
Redakcja: A. Chmielewska
