Kreacja Roku
Marzena Bergmann została laureatką plebiscytu na Teatralną Kreację Roku. Widzowie wyróżnili aktorkę Teatru Jaracza w Olsztynie za rolę Matki w spektaklu „Boski Spór” Felixa Mitterera w reżyserii Jerzego Bończaka i Janusza Kijowskiego.
Wyniki ogłoszono podczas gali kończącej 21. Olsztyńskie Spotkania Teatralne. Marzena Bergmann w Spektaklu „Boski Spór” oprócz roli Matki wciela się również w kilka innych postaci. Aktorka przyznaje, że ta nagroda nie jest tylko jej zasługą. W stworzeniu kreacji duży udział mają perukarka, charakteryzatorka i garderobiana.
Z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, który przypada 27 marca prezydent Olsztyna Piotr Grzymowicz wyróżnił za osiągnięcia artystyczne Wiesławę Niemaszek-Szymańską.
Janusz Kijowski, dyrektor olsztyńskiego Teatru Jaracza swoją nagrodę przyznał akustykowi Markowi Kwadransowi. Bohaterką wieczoru była również aktorka Hanna Wolicka, którą uhonorowano z okazji 80 urodzin i 55-lecia pracy scenicznej. Artystka ma w swoim dorobku kilkaset ról. Poza graniem z wielką pasją uczy w Studium Aktorskim im. Aleksandra Sewruka w Olsztynie.
Podczas Gali, sponsorom olsztyńskiej sceny, tradycyjnie wręczono Złote i Srebrne Maski. Święto Teatru Jaracza zakończył spektakl „Bal w Operze” Juliana Tuwima w reżyserii Wojciecha Kościelniaka i z muzyką Leszka Możdżera. Na scenie Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej wystąpił Teatr Muzyczny z Gdyni. (alip/bsc)
Marzena Bergmann – Teatralna Kreacja Roku 2012
za rolę Matki w spektaklu „Boski spór” Felixa Mitterera w reżyserii Janusza Kijowskiego – udowadniającą, że aktorka niczym sceniczny kameleon, potrafi wiarygodnie przeistoczyć się z Matki Boskiej w Marilyn Monroe, z Monroe w narkomankę, dając cudowny „pozór” odmiennych kobiecych losów.
POZOSTALI NOMINOWANI
Grzegorz Jurkiewicz
za rolę Stefana Kosára w spektaklu „Królowa ciast” Béli Pintéra w reżyserii Katarzyny Kalwat – ukazującą siłę rażenia toksycznego ojca, który trzyma za gardło nie tylko pozostałe postacie spektaklu, ale i całą widownię, a ta doświadcza tym samym hipnotycznej mocy banalnego, choć dojmującego zła.
Maciej Mydlak
za rolę Wujka Feriego w spektaklu „Królowa ciast” Béli Pintéra w reżyserii Katarzyny Kalwat – będącą idealnym przykładem drugoplanowej roli jako aktorskiej „perełki”, która pod postacią człowieka uciekającego w autystyczne szaleństwo mówi o emocjach więcej niż niejedna habilitacja z psychologii.