Krzysztofa Mikundy spotkanie oko w oko z dzikiem. Zapraszamy w piątek o 12.40
Ze ściany świerków, 20 metrów za mną wybiegł potężny dzik! Fot. Krzysztof Mikunda
Wstałem na długo przed świtem. Na miejscu byłem jeszcze w półmroku. Czas który upływa przed podniesieniem się Słońca nad linię horyzontu, to moment najintensywniejszych obserwacji. To moment porannych migracji pokarmowych. Część zwierząt wraca z żerowisk (jelenie, dziki), a część się na nie wybiera (sarny, kruki, sójki).
Cena tej pory dnia jest niestety taka, że można nacieszyć oko i duszę, ale o zrobienie dobrego zdjęcia jest trudno. Światła jest jak na lekarstwo. Czułem jednak, że wydarzy się coś wyjątkowego i nastawiłem czułość matrycy na 2500 ISO. Wybór był tylko taki, albo zrobić „zaszumione” zdjęcie, co przy tej czułości jest naturalne, albo w ogóle nie utrwalić chwili.
Usłyszałem za sobą trzask łamanej gałązki pod nogami pędzącego zwierza. Wiedziałem, że to nie może być jeleń, bo ten nie pozwoliłby sobie na takie gapiostwo, dodatkowo to „coś” biegło przecinając moją ścieżkę zapachową. Krótko mówiąc musiałem się obrócić by zobaczyć co się dzieje.
Ze ściany świerków, 20 metrów za mną wybiegł potężny dzik! Byłem już na to przygotowany. Czekałem już z gotowym do strzału aparatem śledząc słuchem jego trasę. Wybiegł w oczekiwanym miejscu, prosto na linię ogniskowej. Jedno, drugie, trzecie, czwarte … i jeszcze zdążyłem zrobić piąte zdjęcie, gdy na chwilę zatrzymał się w gęstwinie. (as)
Ze ściany świerków, 20 metrów za mną wybiegł potężny dzik! Fot. Krzysztof Mikunda
Ze ściany świerków, 20 metrów za mną wybiegł potężny dzik! Fot. Krzysztof Mikunda
