Kim Novak ze Szwecji

Kadr z filmu

„Kim Novak nigdy nie wykąpała się w jeziorze Genezaret”, to tytuł skromnego filmu ze Szwecji rodem, opowiadającego o wczesnych latach 60., oczywiście szwedzkich, to historia wakacyjna z morderstwem w tle, film powstał według znakomitej powieści Hakona Nessera.

To dosyć typowy film o dorastaniu i dojrzewaniu o pierwszym całusie, zauroczeniu i pierwszych doprawdy ważnych sprawach, takich jak: śmierć czy ciężka choroba w domu. Mamy piękne lato, słoneczne, rock and roll gra w radiu i duszy , mamy szwedzką prowincję, komary gryzą a dwaj koledzy, nastolatkowie spędzają wakacyjne miesiące gdzieś w lesie nad jeziorem w dosyć zaniedbanym, letnim domku. Słońce, gorąca krew, piękna kobieta – nauczycielka szkolna, kochają się w niej wszyscy, gwałtownik narzeczony, który ginie w tajemniczych okolicznościach. Chociaż proszę Państwa, morderstwo nie jest tu najważniejsze, najważniejsze jest przekroczenie pewnej bariery, przestajesz być chłopcem, pojawiają się wąsy a może nawet młodzieńcza broda i tak się dzieje, że nie można oderwać wzroku od dziewcząt a od tej wyjątkowej to szczególnie. Film nastrojem przypomina amerykańskie „Cudowne lata” ale jest lepszy, bo jest ze Szwecji i nie jest serialem, tylko zwartą, sielską opowieścią o najwspanialszych wakacjach świata.

Zdarzają się takie wakacje, których się nie zapomina i wraca do nich po wielu latach we wspomnieniach lub oglądając takie skromne, ładnie skonstruowane opowieści filmowe.

W „Kim Novak” chodzi także o fascynację amerykańską kulturą popularną: rock and rollem, amerykańskimi samochodami, ubraniami, lekturami opisującymi Dziki Zachód i oczywiście filmami – Kim Novak to amerykańska aktorka, do której była podobna wspomniana już nauczycielka. Wtedy w Szwecji żyło i bawiło się prosto, na przykład lejąc się po pyskach na wiejskich jarmarkach, oczywiście także upijając się do nieprzytomności.

Film ma powolną narrację, tak jak upalne lato i jest to jego wielką zaletą. Gorąco polecam wszystkim miłośnikom skandynawskich klimatów. „Kim Novak” zarówno w postaci filmowej jak i książkowej to dobrze spędzony czas.

Kinoman