Jak zapewnić godną starość? Rusza pilotażowy program polityki senioralnej
Emeryci
Bezpieczeństwo, solidarność i uczestnictwo – to trzy filary, na których będzie opierać się polityka społeczna wobec osób starszych.
W najbliższych dniach ma ruszyć pilotaż programu, który ma wskazać konkretne rozwiązania dotyczące godnej starości polskiego społeczeństwa. Dotychczas najwięcej uwagi poświęcano aktywizacji osób starszych. Powstawały kluby integracji społecznej czy uniwersytety III wieku. Takie działania są nadal oczekiwane, dlatego w strategii rozwoju kraju ich nie skreślono. Uwagę trzeba jednak zwrócić także na inne kwestie, w tym na niesamodzielność osób starszych.
Stefan Kołucki, dyrektor departamentu polityki senioralnej mówi, że wiele osób pozostaje bez właściwej opieki. To duże obciążenie dla rodzin – ocenia dyrektor. Życie ze schorowaną matka poznała m.in. pani Joanna z Olsztyna. To było ciężkie życia, wszystkie pieniądze szły na pieluchy, na lekarstwa – mówi.
W Założeniach Długofalowej Polityki Senioralnej w Polsce na lata 2014–2020 czytamy, że odsetek ludności w wieku 60+ będzie systematycznie wzrastał. W 2035 r. ma on wynieść 30%, przy czym w miastach będzie się kształtował na nieco wyższym poziomie (31%) niż na wsi (28,6%)(województwo warmińsko-mazurskie należy do grupy najmłodszych – odsetek osób starszych nie przekracza 19%).
Polska negatywnie prezentuje się na tle innych krajów europejskich pod względem zawałów serca, zapalenia stawów i wrzodów żołądka. Udar mózgu jest także zjawiskiem częstszym w Polsce niż w innych krajach. Z kolei odsetek osób ze zdiagnozowanym nowotworem złośliwym jest w Polsce niższy niż w pozostałych krajach Europy. Szczególnym problemem jest deficyt specjalistów z dziedziny geriatrii oraz innych profesjonalistów sprawujących opiekę nad osobami w wieku starszym.
Oprócz złego stanu zdrowia obserwuje się zjawisko e-wykluczenia, zmniejszenia więzi rodzinnych, osłabienia relacji międzyludzkich, nienadążania seniorów za rozwojem technologicznym w ich życiu codziennym, co z kolei sprzyja występowaniu poczucia alienacji i w konsekwencji prowadzi do zwiększonego odsetka stanów depresyjnych.
W resorcie polityki społecznej dopinane są szczegóły pilotażowego programu, który ma rozpocząć się na początku czerwca. Celem głównym polityki senioralnej w obszarze zdrowie i samodzielność jest tworzenie warunków dla jak najdłuższego utrzymywania dobrego stanu zdrowia i autonomii. Realizacja Programu powinna możliwie szybko doprowadzić do tego, aby osoby starsze poczuły się pełnoprawną grupą społeczną, i zapobiec pojawiającemu się wykluczeniu społecznemu. W pierwszym rzędzie oznacza to:
1) szeroko rozumiane poczucie bezpieczeństwa (socjalne, zdrowotne, fizyczne, prawne i konsumenckie);
2) szansę nabywania niezbędnych we współczesnym świecie kompetencji, rozwijania zainteresowań oraz kreatywności;
3) możliwość integracji w wymiarze zarówno wewnątrz -, jak i międzypokoleniowym.
Kolejny etap to pełna partycypacja w sferze obywatelskiej i aktywność społeczna.
Posłuchaj relacji Kingi Grabowskiej
Kinga Grabowska/asocha
