Zmarła „Lala”. Lidia Lwow-Eberle miała 100 lat
Lidia Lwow-Eberle. Źródło: MEDIA WNET – Poranek WNET Gdynia Festiwal NNW, CC BY-SA 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=43651051
Pochodziła z książęcego, rosyjskiego rodu. Z wyboru była Polką. W wieku 100 lat zmarła dziś Lidia Lwow – Eberle ps. „Lala”, sanitariuszka Armii Krajowej, narzeczona majora „Łupaszki”.
Lidia Lwow-Eberle urodziła się 14 listopada 1920 roku w ogarniętej bolszewickim fermentem Rosji. Wkrótce po jej urodzeniu, rodzina szukała schronienia w Polsce. Osiadła w Nowogródku. Lidia ukończyła szkołę średnią w Święcianach i rozpoczęła studia prawnicze w Wilnie.
Po agresji ZSRR na Polskę została nauczycielką. Latem 1943 roku wstąpiła do oddziału partyzanckiego AK ppor. Antoniego Burzyńskiego „Kmicica”. Wkrótce oddział został podstępnie rozbrojony i częściowo wymordowany przez sowiecką brygadę partyzancką. Po tym wydarzeniu przeszła do 5. Brygady Wileńskiej AK mjr. Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”, zostając sanitariuszką, a z czasem także towarzyszką życia „Łupaszki”
W styczniu 1944 roku została ranna. W sierpniu przeszła wraz z brygadą na Białostocczyznę. Mianowano ją podporucznikiem. Brała udział w wielu walkach Brygady, m.in. na terenie Warmii i Mazur, co wspominała na antenie Radia Olsztyn przed 10 laty
W czerwcu 1948 roku została aresztowana wraz z „Łupaszką” i 2 listopada 1950 roku skazana na dożywocie. Wyszła na wolność w 1956 roku, a potem ukończyła studia. Pracowała jako archeolog.
W połowie lat 70. podjęła działalność w środowiskach kombatanckich AK, popularyzując historię swego oddziału i broniąc dobrego imienia żołnierzy majora „Łupaszki”
Lidia Lwow mieszkała w Warszawie, tam też zmarła. Była jednym z ostatnich żołnierzy majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.
Autor: M.Sochacki, J. Golon za A. Socha
Redakcja: K. Piasecka
