Jaromir Nohavica – Oto jestem

„Oto jestem!” – woła z okładki swej najnowszej płyty Jaromir Nohavica. I choć polskiej publiczności czeskiego barda przedstawiać specjalnie nie trzeba, album „Tak mě tu máš” polecać trzeba głośno, jako kolejną odtrutkę na zewsząd zalewającą nas płytkość myśli i tandetę.

Czternaście folkowych pieśni w ascetycznych aranżacjach, które sprawiają, że całości słucha się jak koncertu, czując przy tym tą samą bliskość artysty. Na krążku usłyszymy gościnnie grającego na skrzypcach ojca pieśniarza – Jaromira Nohavicę starszego. Skład muzyczny uzupełniają: pianista Dalibor Cidlinský oraz polski akordeonista Robert Kuśmierski.

A słowo? Między melancholią, a żartem. Choć płytę traktować można jako krytyczną recenzję zachowań współczesnego człowieka, często towarzyszy jej satyra, a nade wszystko ciepło bijące z głosu śpiewającego poety. A receptą na okiełznanie rzeczywistości zdaje się być przywołanie przeszłości. I pogodzenie się z nią – jak w utworze „Minulost”, przez kilka tygodni goszczącym na szczycie Listy Przebojów Programu Trzeciego.

Płyta „Tak mě tu máš” ukazała się w Czechach już w połowie 2012 roku. W Polsce swoją oficjalną premierę miała 4 lutego. Zaś w „Wieczorze Piosenki Innej”, słuchając jej fragmentów, wróciliśmy także do wspomnień związanych z wizytą Jaromira Nohavicy w Olsztynie przed trzema laty.

W audycji sięgnęliśmy także po polskie interpretacje utworów pieśniarza, przypominając przy tym dwupłytowy album „Świat według Nohavicy” z 2008 roku. Zaś w kolejny wtorek kwadrans po 21 spotkamy się z goszczącym w tym tygodniu w Olsztynie Adamem Strugiem. W stolicy Warmii w najbliższą niedzielę wystąpi również Piotr Bukartyk.

Tak graliśmy 19 lutego 2013 roku:

Krzysztof Napiórkowski – Panie wiotkiej trzciny

Tomasz Steńczyk – Pokrzep mnie

Jaromir Nohavica – Kupte si hřebeny

Jaromir Nohavica – Já chci poezii

Jaromir Nohavica – Jiné to nebude

Jaromir Nohavica – Minulost

Tadeusz Woźniak – Mam ledwie bliznę

Czerwony Tulipan – Kometa

Adam Strug i Mieczysław Szcześniak – Tam na rzece

Piotr Bukartyk – Bida z nędzą