Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Archiwum Państwowe w Olsztynie oraz Fundacja „Borussia” zapraszają do udziału w ogólnopolskiej konferencji naukowej „Historia publiczna w Polsce – teraźniejszość i przyszłość”, która odbędzie się 29–30 maja 2019 r. w Olsztynie.
Bezsprzeczną cechą mijających dwóch dekad nowego wieku jest wyraźna tendencja do wykorzystywania elementów dziedzictwa przeszłości w przestrzeni publicznej. Świadectwem rozwoju zjawiska, które w dyskursie akademickim nazywane bywa mianem historii publicznej, jest nie tylko rosnąca lawinowo liczba publikacji popularno-naukowych, powstanie wielu poświęconych tematyce historycznej magazynów, programów telewizyjnych, filmów, a nawet specjalnie dedykowanych kanałów TV, ale również zauważalna obecność niezliczonych form oddolnej społecznej aktywności związanej z przywoływaniem, ochroną i upamiętnianiem różnorakich elementów historycznej dziejowości. Przeszłość stała się dziś elementem gry kulturowej toczonej nie tylko w tradycyjnych, dobrze znanych przestrzeniach takich jak muzea, archiwa, czy wyspecjalizowane wydziały i instytuty wyższych uczelni, ale również w lokalnych bibliotekach, mediach społecznościowych (blogi i strony WWW), wydawnictwach zajmujących się komercyjnym drukiem książek i czasopism, studiach filmowych i muzycznych, przedsiębiorstwach oferujących produkty z zakresu turystyki historycznej oraz wszelkiego rodzaju produkty branży rozrywkowej, aż po producentów gier planszowych i komputerowych włącznie. Uczestniczące w tym procesie środowiska tworzą nowe przestrzenie kształtowania społecznego dyskursu o przeszłości. Dziedzinami historii publicznej zajmują się więc dziś nie tylko zawodowi historycy specjalizujący się w popularyzacji wiedzy akademickiej, ale również publicyści i dziennikarze TV, literaci, filmowcy, politycy szczebla samorządowego i krajowego, aktywiści wywodzący się z różnorakich środowisk, organizacji pozarządowych, aż po rzesze amatorów-pasjonatów włącznie. Zwłaszcza ci ostatni skupiają się we wspólnotach za pośrednictwem nowoczesnych kanałów komunikacji społecznej, tworząc żywo działające środowiska historycznych rekonstruktorów, animatorów archiwów społecznych, edukatorów regionalnych, genealogów, kolekcjonerów, znawców historii lokalnej.
Celem konferencji jest próba skartografowania wskazanego wyżej zjawiska oraz krytyczna analiza roli i miejsca historii publicznej w dzisiejszej Polsce. Chodzi nie tylko o rozbiór konceptualny toczących się procesów społecznych, ale również wskazanie i uwypuklenie dobrych praktyk, form organizacji, kolorytu, problemowej specyfiki oraz kierunków rozwoju zainteresowań różnorakich środowisk działających w sferze animacji pamięci społecznej. Chcemy zastanowić się nad lokalną specyfiką i przyszłością rodzimych sposobów społecznego zagospodarowywania dziedzictwa przeszłości w planie ogólnych tendencji obserwowanych we współczesnej kulturze. Kluczową kwestią pozostaje także problem miejsca i roli środowiska akademickiego w kształtowaniu zjawisk kulturowych związanych ze społecznym wykorzystaniem przeszłości.
